Eerste dagen in China!

Eindelijk, even tijd om een verslag te schrijven! Inmiddels ben ik nu zes dagen in China, maar het voelt echt alsof ik hier al minstens een maand zit. We maken zoveel mee! Nadat we (Carlijn en ik) geland waren op Beijing zijn we met de bus naar Tianjin gegaan, waar we werden opgehaald door mijn gastgezin. Redelijk gesloopt door de lange reis werden we gelijk mee uit lunchen genomen door Amy en haar vader, van mijn gastgezin. Een enorme hoeveelheid Chinees voedsel werd ons voorgeschoteld en alles moest geproefd worden. Heel anders, maar op zich lekker eten. Ik verblijf hier in een gastgezin die leven in een appartement in Tianjin. Van de buitenkant ziet het er niet al te best uit, maar van binnen is het netjes en ik heb een eigen kamer met airco. Heel fijn, want het is hier heet! Het is ongeveer 30 graden zonder een zuchtje wind, en nog gekker.. zonder blauwe luchten of zonneschijn. Er hangt hier namelijk zoveel smok in de lucht dat het bijna permanent bewolkt/mistig is. Echt heel bizar.. kan het nog steeds niet geloven eigenlijk.

De dag na aankomst zijn we gelijk op pad gegaan naar Beijing, samen met twee andere studenten en twee meiden van onze gastgezinnen. Daar zijn we naar Happy Valley gegaan, een groot pretpark met vooral grote wachtrijen. Gelukkig verder prima naar ons zin gehad! Voor het avondeten werden we opgehaald door de oom van Amy en gingen we uit eten samen met zijn vrouw en kind. Net als mijn gastgezin hele lieve mensen die het fantastisch vonden om buitenlanders te zien en ons al het Chinese eten te laten proeven. De hele tafel stond vol met eten en telkens bleef er maar meer komen, maar erg lekker gegeten. Anders dan in Nederland eten ze daar in een restaurant in een soort familiekamers, afgezonderd van de rest, met een soort draaiende tafel waar al het eten op staat. Na een rondje in het park van Beijing en een fotosessie met de familie van Amy zijn we naar huis gegaan. De volgende ochtend zijn we weer vroeg opgestaan om opnieuw naar Beijing te gaan. Daar zijn we met een deel van de groep studenten naar de Forbidden City gegaan, althans dat denk ik.. ik heb namelijk niet echt veel van de omgeving om me heen kunnen zien, omdat ik alleen maar camera's voor m'n neus had en Chinezen die naast me stonden om met me op de foto te kunnen. Op een gegeven moment kwam ik niet eens meer vooruit omdat een complete Chinese familie omstebeurten met me op de foto wilde, echt te bizar. Van tevoren had ik wel gehoord dat veel mensen hier nog nooit Europeanen hadden gezien en dat ze het heel bijzonder vonden, maar dat het zo extreem zou zijn had ik echt niet verwacht. Vooral blond haar en 175 cm vinden ze 'verry verry bautiful', lucky me! De dag daarna zijn we naar de Grote Muur gegaan. Echt indrukwekkend om te zien en om er zelf overheen te lopen! We zijn ook een richting op gegaan waar verder niemand anders was, dus dat maakte het extra bijzonder.

Sinds gisteren zijn we begonnen met het Exploring China project, wat helaas een beetje tegenvalt. We hadden meer het gevoel dat we bij een knutselclub zaten dan dat we echt iets over de cultuur van China leerden. Papier knippen en zelf wat dingetjes tekenen op een balletje past niet echt meer bij onze leeftijd. Beetje jammer, maar helaas. De groep is gelukkig erg leuk, dus we vermaken ons prima. We proberen nu wat meer vrije tijd te krijgen om gewoon zelf op pad te gaan en dingen te zien. Gelukkig was dit vandaag ook wel redelijk gelukt, nadat we een ochtend suffe spelletjes hadden gedaan en een dansje hadden geleerd.

Het gedrag van de Chinezen is wel compleet anders dan hoe ik het gewend ben in Europa. Keihard boeren of scheten laten in het openbaar, kakken met de deur open, scheuren over de weg en veel toeteren, het is allemaal heel normaal hier. Ik sta er nog steeds van versteld, maar blijkbaar is het allemaal prima hier. Verder is mijn indruk van de mensen hier dat ze nogal snel in paniek zijn en overal problemen zien. In tegenstelling tot mij als nuchtere Nederlander (of als een niet-Chinees), wij zien wel hoe het gaat en dan komt alles wel goed. Wat mij verder is opgevallen is dat ze heel emotieloos zijn en weinig uitdrukken. Ik heb nog geen enkele Chinees uitbundig zien lachen of zien huilen, met uitzondering van mijn gastgezin en de Chinese studenten waarmee we optrekken. Maar als ze je kennen, bijvoorbeeld mijn gastgezin of de studenten om ons heen, zijn het super lieve mensen en heel gastvrij.

Tot nu toe bevalt het verder erg goed hier! De groep is echt super leuk en mijn gastgezin is ook fijn. Geen last van heimwee of iets dergelijks, al moet ik wel zeggen dat ik het Nederlandse eten mis. Het Chinese voedsel is toch niet helemaal mijn ding! Het is erg lastig om uit te leggen hoe alles hier is en wat ik allemaal mee maak. Dan zit ik de hele nacht nog te typen en ik moet toch echt een paar uurtjes slapen! Dus tot zover mijn verslag, foto's volgen :)

Groetjes vanuit China!